به گزارش خبرنگار مژده خبر به نقل از استاتیستا، هر بهار، ساعت در چندین کشور جهان ۶۰ دقیقه تغییر می کند و پاییز به زمان قبلی بازمی گردد. این عمل تبدیل به امری بحث برانگیز شده است. در یک نقطه، این به معنای یک ساعت خواب کمتر برای افراد است. به همین دلیل، تغییر ساعت برای برخی از افراد چندان خوشایند نیست. مطالعه‌ای نیز در سال ۲۰۱۶ ادعا می‌کند که کم‌خوابی در روز های تابستانی باعث افزایش تصادفات می‌شود.

در همین حال، طرفداران تغییر ساعت همچنان از مزایای آن می گویند. صرفه جویی در انرژی در عصرها دلیل ابداع این تغییر بود، اما مطالعات معاصر نشان داده است که در دنیای مدرن این هدف را برآورده نمی کند.

نور اضافی روز برای فعالیت‌های عصرگاهی در فضای باز در بهار و تابستان و همچنین رفت و آمد صبحگاهی در زمستان ممکن است برای بسیاری هنوز به عنوان یک مزیت تلقی شود، اما مزیت تغییر نور روز به عقب و جلو بین عصرهای بهاری و صبح‌های پاییز ممکن است واقعاً فقط در نور احساس شود.

کمتر از ۴۰ درصد از کشورهای جهان در حال حاضر از تغییر ساعت تابستانی استفاده می کنند، اگرچه بیش از ۱۴۰ کشور در مقطعی از آن استفاده کرده بودند. تا کنون، زمان استاندارد/زمستانی دائمی فقط در دو بخش از ایالات متحده رعایت شده است: بیشتر آریزونا و هاوایی.

همه کشورهای اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای اروپایی غیرعضو به تغییر دوبار ساعت در سال ادامه می‌دهند. در خارج از اروپا و ایالات متحده/کانادا، تغییر ساعت در پاراگوئه، شیلی، کوبا انجام می‌شود.

مترجم: رسول رضایی