امروز برای انجام کاری به بیمارستان شهدای کرمانشاه رفتم و چند دقیقه ای که آنجا بودم دیدم این مرکز درمانی هم مثل دیگر بیمارستانها پر شده بود از بیماران کرونایی و جمعیت این بیماران در این روزهایی که سیل کرونا؛ کشور را فراگرفته موج می زد.
جدای از نگرانی درباره افزایش چشمگیر شیوع ویروس کرونا به دلایل مختلف، از جمله برخی برنامه ریزی های اشتباه و سهل انگاری ها، در بیمارستان شهدا یک چیز برایم بسیار جالب توجه و قابل اعتنا بود و آنهم فداکاری و تلاش شبانه روزی کادر درمان آنجا از جمله کادر اورژانس بود.
البته همه کارکنان حوزه درمان از بچه های خدماتی گرفته تا نیروهای آشپزخانه و نگهبانی و اداری جانانه و شجاعانه در این روزهای سخت، سخت مشغول کارند.
این فرشته های ایثارگر با وجود آنکه فشار بسیار سنگین کار در این بیش از یک و نیم سال و بویژه این روزهای سیاه کرونایی، رد خستگی را روی چهره های مهربانشان منقش کرده اما با همه وجود همچون پروانه دور شمع شعله ور بیماران که کرونا وجودشان را آب می کند می گردند.
کار درمان این مدافعان و مجاهدان عرصه سلامت که در راه پرخطر مبارزه با کرونا شهدای زیادی را تقدیم کرده و زندگیشان مختل شده، درد بیماران دردمند از کرونا را به جان شیرینشان می خرند تا درمانشان کنند.
در این دقایقی که آنجا بودم خوب می دیدیم که بچه های بخش درمان با دیدن حال بد بیماران و نفس تنگشان حالشان بد و نفسشان تنگ می شد و با خوب شدن حال بیماران حالشان خوب می شد.
براستی که این آیه های مهر و از خود گذشتگی شایسته و سزاوار تکریم و تجلیلند.
رزمندگان جبهه مبارزه با کوید نوزده، نمره بیست گرفتند و بدانند که مردم قدر آنان را بخوبی می دانند و جز خداوند کریم کسی نمی تواند پاداش حقیقی به آنان بدهد هرچند که مسئولان می بایست بیش از پیش به فکر آنان باشند.
بچه های بخش درمان مچکریم.
رسول مرادی کارشناس و فعال رسانه