یهود قومی است کینه‌ای، کینه‌اش شتری است. یهود قومی است عنود و لجوج؛ در دشمنی هم عنود و لجوج است. یهود عداوت، بغض و کینه خود را رها نمی‌کند و کینه و حقد هم او را رها نمی‌کند. و سینه به سینه با نسل خود آنرا ادامه می‌دهد. به فرزندان‌شان می‌آموزند که کینه‌ای باشند، می‌آموزد گذشته‌شان را فراموش نکنند و دشمن را همیشه دشمن بدارند. کینه این قوم به درازی والضالین طولانی است.
قوم عصیان صبور است، در عداوت و کینه خود صبور است. قوم شجره خبیثه اجدادش را فراموش نمی‌کند، هلاک شدگانش را فراموش نمی‌کند، آن‌به‌آن به خودش و فرزندانش تذکار می‌هد که هان به یاد داشته باش دشمن‌مان کیست و کجاست؛ یادت باد که انتقام آن جدمان را نگرفته‌ایم و آن یکی جدمان در کجا به خاک مذلت افتاد و باید خونش را تقاص کنیم.
قوم طغیان با خون عجین است، با خونریزی به ظلم، با کشتن به ستم، با کودک‌کشی و خون ریختن به ناحق.
یهود از شیعه کینه دیرینه دارد، یهود با شیعه پدرکشتگی دارد. کینه و پدرکشتگی یهود لعین را نه زمین و نه زمان مرهم نکرده و الان هزار و اندی سال است دندان بر دندان می‌فشارد تا انتقام خون پدرانش را بگیرد.
کدام خون؟
خون پدرانش در خیبر…
همانجا که اگر یهود همه مردانش را به درازی تاریخ شوم و پر از کثافت و لئامت و خباثتش به میدان می‌فرستاد به ضرب شمشیر علی(ع) به دیار هلاکت و دوزخ گدازه گسیل می‌شدند.
قوم گمراهان هنوز کینه علی(ع) را در دل دارند؛ هنوز هم داغش تازه است که ضربی سنگین‌تر از ضرب علی(ع) در تاریخ تاریک خود ندیده.
این قوم لعین عادت دارد به نیش و زخم و کنایه دشمنش را بیازرد. دوست میدارد همان گاهی که خون می‌ریزد به یاد دشمنش بیاورد که به تقاص کدامین کینه‌ش بوده. دوست دارد نیشخند و تمسخر دندان‌های خونینش را چاشنی کینه‌ورزی خود کند.
و اکنون دوباره زخم کهنه عداوت و کینه این قوم سر باز کرده. نمادگراست و دارد به زبان الکن خون‌آشامی خود می‌گوید: هنوز کینه علی را در دل دارد و این تلافی خیبر است.
یهود جمعه به ما حمله کرده که بگوید این روز امام آخر شماست، همان که قرار بود ما را نابود کند؛ و ما در همان روز او، شما را هدف قرار دادیم. و فردا همان روز تاریخ کینه ماست، روز علی(ع) شما و جشن‌تان را عزای شما می‌کنیم.
اما قوم لئامت، خباثت، لجاجت، عداوت، حقد، کینه، ضلالت، شرارت و خونریزی بداند اکنون علی(ع) نیست اما سلاله او هست. امروز روز سلاله اوست و فردا روز هم روز او. بداند در برابر نایب او به زمین ذلت خواهد خورد تا چه رسد به خود او.
و این بار خیبر تکرار می‌شود.
«و َقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَکُونَ فِتْنَهٌ و َیَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ.» ۳۹ انفال.
و با آنان بجنگید تا هیچ نوع فساد و فتنه‌ای بر جا نماند، و دین ویژه خدا شود؛ پس اگر از فتنه بازایستند [با آنان نجنگید] زیرا خدا به آنچه انجام می دهند، بیناست.
احسان کرمی
۲۳ خرداد ۱۴۰۴
انتهای پیام/
- منبع خبر : مژده خبر
علوی
تاریخ : ۲۴ - خرداد - ۱۴۰۴
خدا به چنین قلمی برکت عطا کنه ماشاءالله و ان شاءالله به زودی چنین خواهد شد