در سایه ی قرآن نشسته ایم وخدا را به کلمات وحی، سوگند می دهیم خطاکار آمده ایم و پشیمانیم.این آواز مسافرانی غریب، بر جاده ی سجاده است که در ترنم اشک خویش زمزمه می کنند وسرود وصل می خوانند.
اشک آلود و پر شکسته به گوشه ای از مسجد پناه برده، نام او را تکرار می کنند.چه شیرین است خلوت کردن با تو آن هنگام که آغوش رحمت می گشایی و بندگانت را که قرآن بر سر گرفته اند، به تماشا می نشینی.چه شب زیبایی است امشب! ای کاش هر شب، شب قدر بود و انسان این قدر، خود را به تو نزدیک حس می کرد.
مهربان پروردگارا! شب قدر را با رحمت بی کران خود و آمرزش گناهان بر ما مبارک گردان آمین!