این روزها بازار انتقاد و گلایه و فریاد وا امنیت ملیا علیه سریال گاندو از طرف دولت و حامیانش حسابی داغ است. حتی ظریف هم نتوانست در برابر افشاگری های گاندو سکوت کند و در یک پست اینستاگرامی که به سوگنامه سیاوش می ماند و برای مظلومیت قهرمانان دیپلماسی آب دیده ها را روان میسازد، سازندگان گاندو را به قیامت و پیشگاه عدل الهی حواله داد.

مطمئنم غفلت از یک نکته مهم باعث این همه بی تحملی و جنجال شده؛ وگرنه آقای ظریف و شرکا اتفاقا باید از گاندو ممنون باشند. بالاخره دیر یا زود نسل آینده فارق از هیاهوهای رسانه ای امروز و در فضایی متفاوت وقایع این مقطع از تاریخ کشور را به قضاوت خواهد نشست و برای سوالاتش درباره افتضاحی به نام برجام از بازیگران توافق جواب می خواهد.

آیندگان می پرسند چطور حاضر شدید توافقی تا این حد ضعیف و پر از باگ و خطا و خوش خیالی را امضا کنید؟ به پشتوانه کدام سابقه سفید غربی ها اعتماد کردید و نسیه تعهداتشان را پذیرفتید؟

نسل بعدی می پرسد چگونه شد که رئیس دولت جمهوری اسلامی با آن همه سابقه انقلابی گری و مواضع ضد استکباری رسید به نقطه ای که گفت آمریکا کدخدای جهان است و باید با او ببندیم؟

می گوید چگونه عالی ترین مقام دیپلماسی کشور که از اول انقلاب در پست های مختلف وزارت خارجه شاهد دشمنی ها و کارشکنی ها و جنایات آمریکا و شرکایش علیه ملت ایران بوده، با افتخار می گوید هیچ وقت از کلمه دشمن استفاده نمی کنم؟

✅ پاسخ ظریف به این سوالات چیست؟ آیا آن ها پاسخ اینستاگرامی او را که این قبیل سوالات را هجمه و افترا و هتاکی می نامد، خواهند پذیرفت؟

اینجا گاندو است که به کمک او می آید تا لااقل به تاریخ پاسخ دهد تقصیر آنها نبود و نفوذی های سیا و موساد و ام آی سیکس و کارآموزان نایاک و بنیاد سوروس تا زیر گوش شان رخنه کرده بودند و این محاسبات را به آنها القا کردند!

آقای ظریف! بگذارید گاندو سوای روایت های یک طرفه ای که سعی میکنید از برجام به ملت القا کنید، زوایای پنهان دشمنی غربی ها را افشا کند و اندکی برایتان در تاریخ آبرو بخرد.

✍️ رها عبداللهی