فعالیت مکتوب روزنامه نگاری اگرهمراه باعشق وعلاقه نباشد و به صورت مصنوعی باشد و آثاری درخصوص ارتقاء فرهنگی وعلمی جامعه نداشته باشدبی فایده است متأسفانه بزرگ‌ترین ضعف دولت عدم حمایت به مطبوعات است درصورتی‌که اگر بخواهند ازروزنامه های محلی و سراسری حمایت کنند بایستی بااشتراک ودر اختصاص قراردادن بودجه مستقیم سبد سرانه هزینه اشتراک روزنامه وهفته نامه در اختیار پرسنل ادارات اختصاص داده شودکه دراین راستا شخص،استاندار مدیریت ارشد بایستی فرهنگ روزنامه خوانی راحرمت،گذارد وبایک بخشنانه قانونی کل ادارت و دوایر دولتی راتشویق وترغیب نماید وازطرفی از روزنامه نگاران فعال علمی و توانمند که درآمدکمی دارند باجذب روزنامه نگاران به عنوان مشاوران رسانه ای حلقه گم شده بین روزنامه و ادارات مجدد وصل شود.
یک زمانی در هر ارگانی واداره ای مراجعه می‌کردی اکثر پرسنل با مطالعه روزنامه ها بجای غیبت ومجادله به روزنامه خوانی همگی مشغول بودند وهرارگانی مشترک چندین روزنامه وهفته.نامه بودتد که هم اکنون آنقدر اوضاع خراب است حتی مدیران هم اشتراک روزنامه ها وهفته نامه نیستندمگربه اجبارهفته نامه وروزنامه ای انتقادی از عملکرد آنها داشته باشد روزنامه رابخرند و مطالعه وجوابیه تهیه نماییدتمامی این اشکال وایرادات،ازضعف مدیریت ارشدکشورونمایندگان مجلس ومدیران میدانم وانگارمدیران ونمایندگان روزنامه وروزنامه نگاران وخبرنگاران رابعنوان مخالف خود می دانند واین نوع نگاه و رویه خبلی ناامیدکننده ویأس آوراست و متأسفانه خود مسئولین مردم رابه فضای مجازی والکترونیکی سوق ودعوت میکنندواین نوع نگاه وسیاست باعث بیسواداعادجامعه میشودوخواسته ناخواسته بین مردم وروزنامه و روزنامه نگاران فاصله،می اندازند.
ما به صورت خانوادگی درعرصه روزنامه نگاری وخبرنگاری علیرغم ضعیف بودن منبع درآمد همگی به شغل شریف روزنامه نگاری مشغول هستیم وباافتخارهم می گویم همگی علاقمندیم و روزنامه‌ها های مان را همانند فرزندان مان عشق وعلاقه ودوست داریم گاهی هم در سایت خبری وخبرگزاریها مزالب ویاداشت، می نویسیم و حتی سایت ها وپایگاه های خبری وفضای مجازی راپاتوق نشریاتمان میکنیم ونهایت استفاده ازفضای مجازی مینمایم وهرکسی میگویدباامدن فضای مجازی دوران روزنامه نگاری تمام شده سخت دراشتباه میدانم وبرعکس فضای مجازی وتمام رسانه‌ها صفحات روزنامه هایمان،دران نمایش ودوستان و آشنایان علاوه برنوشتن درآنجا روزنامه های مان مطالعه وپیگیری می کنند و فضای مجازی بهترین حامی برای روزنامه روزنامه نگاری میدانم لذا. آرزو دارم با فعالیت صادقانه در این حرفه بتوانیم انجام وظیفه کنیم و به دور از الودگی های حرفه ای لایق بشویم که چرخه باز تولید شهدای رسانه رو ایجاد کنیم. اساسا فراگیری مخاطبان را باید یکی از عناصر کلیدی در تعریف رسانه تلقی کرد و همه حساسیت ها و کارایی ها را در ارتباط با ان سنجید. رسانه باید به تمام اقشارجامعه توجه کند تا تأثیرگذاری لازم را در توسعه و پیشرفت جامعه داشته باشد، اما متاسفانه فضای حاکم بر اکثر رسانه های استان مانند بولتن داخلی ادارات و سازمان هاست و عموم مردم نمی توانند مشکلات و مطالبات خود، حتی افتخارافرینی های خود را در رسانه ها ببینند با این روند رسانه ها مخاطب خود را از دست می دهند.وبنظرحقیرادارات بجای اینکه هزینه های میلیونی درجهت چاپ بروشورومجلات داخلی اقدام کنندانهارابایستی مسئولین جمع کنندوبه روزنامه هابپیوندن یادان مجوزروزنامه به ادارت وارگانهاوشرکت دولتی انهم خیانتی عظیم میدانم ته اینکه نشریات،وروزنامه های ازدی نیستندبلکه رسانهای دستوری هستندمتاسفانه به اندازه بودجه کل مطبوعات،ایران ادارات وارگانها هزینه چاپ پرشوربی خاصیت ونشریات،ومجلات پرداخت میشود ونه اینکه نتیجه ای نداردبلکه ضربه به بیت المال وبودجه عمومی میدانم
… هر چقدر فراگیری رسانه ها ضعیف باشد، طبیعتا تاثیر انها در رشد و توسعه کشورو استان‌ها هم تحت تأثیر قرار خواهد گرفت، هرچند که روز به روز از لحاظ کمی تعداد انها افزایش یابد. رسالت اصلی رسانه به گفته امام راحل رحمت الله علیه این است که دانشگاه عمومی باشد و مخاطب را متفکر و مستقل و آزاد منش بار بیاورد. بدیهی است که تحقق این رسالت جز با وجود خبرنگاران آزاده امکان پذیرنیست. اگر قلم خبرنگاری وامدار مسایل مالی و حزبی و… شد دیگر نمی تواند به رسالت اخلاقی شرعی وقانونی خودعمل کندودر مسیر تحقق این هدف گام بردارد. اگر خبرها و گزارش های تولیدی از مشکلات و مطالبات و موفقیت های مردم به اندازه پوشش نشست های خبری ادارات و سازمان ها در رسانه ها ضریب بگیرد و کارنامه عملی موفقیت مصاحبه شونده به جای اسم و فامیلی و سمت مشهور و دهان پرکن وی برای رسانه ها ارجحیت داشته باشد، هر چند که اسم فامیلی معروف و سمت خاصی نداشته باشد، قطعا شاهد افزایش اقبال و اعتماد عمومی به رسانه ها خواهیم بود.

انتهای پیام/