سخت‌ترین حملاتِ کلامیِ شخصیت‌های
شاهنامه به یکدیگر با درود و احترام
آغاز می‌شود و تا پایان با ادب و
اندیشه‌ورزی هم‌راستا می‌ماند.

در روزگاری که از صدر تا ذیل در ابراز
خشونت و توحّش و ناسزا‌گویی بر هم
پیشی می‌گیریم و فحّاشی را
دستاویزی رقّت‌انگیز برای اثباتِ
حقّانیّتِ خود قرار داده‌ایم، شاید بد
نباشد یادی کنیم از مردی که اگر نه
در عمل، دستِ‌کم در گفتار
برای بسیاری از ما عزیز است

و مایه‌ی فخر و مباهات، حکیمِ توس
که پایبندیِ کلامش به ادب و خِرد،
مایه‌ی شگفتی‌ست.

انتهای پیام/