زهر خاکـی بوی عـشـق برخواست
بــدان آنـــجا زیــــارتـــگاه ماسـت
کسانی که سرود عــشـق خوانـدند
به خاک هم این سرود را یاد دادند
نـــبودند آنان ،خـــاکی نمــــی بود
اگر می بـود برای مــــا نمی بــــود
بیرزد مشتی از ایــــن خاک به‌دنیا
نباشد این جه ارزش دارد دنــیــــا
زمینی که هم اکـــنـون لــــاله دارد
بــــدان در آن بـــــذر لـالــــــه دارد
ســرود عــــشـــــق را لالــــــه داند
گهی خـاک گــهی لاله خـــــوانـــــد
گروهـی آن را تغـــیـــــیـر دادنـــــد
سـرود دیگــــری را می‌خوانـدنـــــد
مواظب بـاش برادر خـــواب نمانی
سرود عـشق را هـر روز بـــخــوانی
بدان دشمن همیـــشه بیــدار اسـت
چو تیـرِ  آماده ،در کـــمـان اســــت
نَشسِته تا تـو را درخواب بـــیــــنـد
به بیداری زهـر خــــود بــــریـــــزد
همیشه آرام بــــاشی و تیزهــــوش
گذشته را مکن هــــرگز فرامــــوش
تمــام کهکـــشانــــها از تو باشــــــد
چه سـود گــــر قلبـــــت آرام نباشد
فقط با قـــلبی آرام مــــی توانــــید
جهان را به اهلـــش بســـپـــاریــــد
تـــمـــنـــــا می کنـــــم بـار دیــــگر
نگــردد لاله هـــــای ما پـــــر پـــــر
سرود عـشق را با هــــم بخوانـــید
ز پیش رو دشـــمــــن را برانیــــــد
چو دشمـــن در جیب هم جای دارد
اگـــر مـا را بــــه خـــــواب وا دارد
ولــی خــــود بهتـــــر می دانـــــــد
که جز تسلــیم  راهـــی  دیگر ندارد
..راهیان نور..
شاعر: مجید بختیاری مجد