بوف های شب پرست و کوررضاخانی آمدند تا چراغ حقانیت تو را در هیاهوی بال های خاکستری خود خاموش سازند. به تو شبیخون زدند، نترسیدی؛ گلوله بارانت کردند، ننشستی؛ تبعیدت نمودند، سکوت نکردی .و سرانجام آمدند تا برای همیشه ناله مناجاتت را از دل شب ها محو کنند،غافل از اینکه زمزمه شبانه ، مرز شب ها را خواهد شکست و به گوش نسل های آینده خواهد رسید. نسلی که بعد از تو آمدند و تبر خلیلی تو را از گنجینه میراث اندیشه های سبز تو بیرون آوردند و ریشه خشکیده طاغوت را زده، همه بت‌های تزویر و ستم بتکده شان را شکستند .

به راستی که تو مدرس انقلاب های بعد از خودت بودی، به درستی که از استقامت تو درس ایستادگی آموختند. سلام بر تو ای آموزگار اسلام بر تو ای روح بلند استقامت !