روابط عمومی را می توان مدیریت تعامل و تفاهم میان سازمان و ذینفعان که به تضمین منافع مشترک واعتماد متقابل می انجامد وموجب افزایش اعتبار ورضایت طرفین می شود تعریف کرد،
در این تعریف از واژه های مدیریت، تعامل وتفاهم بین سازمان ذینفعان استفاده شده است که از تاکید بر ضرورت تعاملی بودن رویکرد سازمان ها با مخاطبانشان حکایت دارد تعاملی که نشان از یک کنش ارتباطی ودو سویه دارد که سازمان‌ها با مخاطب خود همواره باید در یک فرایند ارتباطی همسنگ و متقارن آن را محقق سازند، یک ارتباط تعاملی که امروزه از طریق توسعه تکنولوژی‌های نوین ارتباطی ظهور وبروز بیشتری یافته است.
اما این تحولات دیدگاهی و شناختی از روابط عمومی هنوز درسازمانهای دولتی وحتی موسسات غیر دولتی ما جایگاه خود را پیدا نکرده وتلقی درستی از روابط عمومی ندارند وآن را با تبلیغات اشتباه می گیرند وبه این توجه نمی کنند که کار تبلیغات در واقع کاشت است در حالی که کار روابط عمومی برداشت است
در تبلیغات شما خود را معرفی می کنید در مقابل کار روابط عمومی اعتماد سازی است، در تبلیغات مخاطب دچار شک است چون اعتماد دوطرفه شکل نگرفته است اما در روابط عمومی ها با وجود و حضور عنصر سومی به نام رسانه اعتبار رابطه تضمین می شود، در تبلیغات ابتکار عمل به دست شماست اما در روابط عمومی از صافی های مختلفی مثل رسانه، ناخودآگاه ذهن مخاطب وتحلیل او عبور می کند، در تبلیغات تمرکز بیشر بر توجه بصری مخاطب است حال اینکه در روابط عمومی عنصر زبان و کلمات مهم هستند والبته هزینه تبلیغات بسیار بیشتر از روابط عمومی است واگر بخواهیم خلاصه بگوئیم اینکه تبلیغات می گوید محصول ما را بخرید وروابط عمومی می گوید چرا باید محصول ما را بخرید و د هها مثال دیگر.
مدیریت این دوبخش هم با هم تفاوت دارند مدیران تبلیغات بدون ارتباط با مخاطب اقدام به برنامه ریزی و برند سازی می کنند در حالی که مدیران در روابط عمومی تحلیلگر تاثیر تبلیغات بر مخاطبان و واسطه تعامل آنان با سازمان می باشند ودر حقیقت نماینده سازمان در مقابل مخاطب خود هستند،
روابط عمومی ها از نظر حیطه وظایف محوله هم در ادارات بیش از تمامی ادارات ستادی بایستی به روز و پاسخگو باشند، به تمامی اطلاعات کارشناسی آنها واقف بوده ودر واقع کارشناس فرا بخشی باشند از وظایف شغلی این بخش هم گفتن که مثنوی هفتاد من بوده ودر حوصله خوانندگان عزیز نیست
اما در این روزها که بنام ارتباطات وروابط عمومی نامگذاری شده بد نیست که خوانندگان و دوستداران این رسته شغلی در ادارات بدانند که در بسیاری از سازمان‌ها و موسسات در کشور ما روابط عمومی ها جایگاه اداره ندارند، اعتبار جدا ومختص خود همچون دیگر ادارات ستادی ندارند، به واسطه همین اداره نبودن سختی کار هم ندارند این در حالی است که حوزه رسانه جزو مشاغل سخت تلقی شده سن بازنشستگی آنها بیست و پنج سال است واین دسته بندی های شغلی یک بام و دو هوا خود بیانگر عدم شناخت علمی وتخصصی بسیاری از مسئولان، وقانونگذاران از روابط عمومی هاست که ما امیدواریم بعد از چند دهه از عمر انقلاب بخود آمده وتنها در این یک مورد که برای آنها ضرری ندارد به روز شده وجهانی اتخاذ تصمیم کنند.
در خاتمه جا دارد این روز را به تمامی کسانی که در این جایگاه شغلی انجام وظیفه می کنند بویژه همکاران خودم در حوزه منابع طبیعی وآبخیزداری تبریک گفته و آرزوی صحت وسلامت و توفیق روز افزون با امید به تصویب قوانین جدیدی که اعتلای روابط عمومی ها در آن لحاظ بشود را از خداوند منان داشته باشم.