۲۵ آبان سالگرد عروج ملکوتی پیر فرزانه، عارف واصل و عالمی علیم، حضرت آیت الله سید مرتضی حسینی نجومی؛ آن عزیزی که سراپا محبت بود و نفسش گره گشای خلق؛ اوکه متخلق به اخلاق حسنه بود و دوستی اش مایه دلگرمی مومنین؛ او برای مردم کرمانشاه پدری دلسوز و ملجایی برای درماندگان بود.
پیر فرزانه ما سحر قلمش معجز مسیحایی داشت و کلامش درمان دردهای نهان و پیدا بود.
سید والامقام ما خلقی محمدی داشت و زهدی علوی؛ تبسم ملیحش یاد آور پیامبر مهربانی بود و وصله های عبایش علی(ع) را برایمان تداعی می کرد.
لطافت روح عرشی اش طعنه بر گلبرگ می زد و شجاعت و غیرتش در پاسداری از دین و انقلاب کوه را حقیر می شمرد.
سالها خدمت به حضرتشان، مایه فخر و مباهات خانواده ما بوده و هست، و در واقع پس ایشان ما و تمام کرمانشاه یتیم شدیم.

سید فریبرز نجومی فرزند گرامی آن چهره ماندگارجهان اسلام در گفت و با خبرنگار مژده خبر گفت:۲۵ آبان ۱۳۸۸ مردی از میان ما رفت که دیدن او پیر و کوچک را یه یاد خدا و اجداد طاهرینش می انداخت و گفتار او بر علم همه می افزود. منزل و مسجد و جلسه تفسیرش جایگاه دلدادگان به معنویت الهی و اهل بیت علیهم السلام و هنر جان فزا و پناهگاه درماندگان بود. گرامی باد یاد و خاطره آن عالم ربانی و هنرمند اندیشمند در سالروز عروج ملکوتی اش و رحمت و رضوان الهی بر آن روان پاک باد.

روح بلندش در اعلی علیین همنشین مولا و جدش حضرت علی (ع) و اولاد طاهرینش باشد.