السلام علیک بالمعرفت الحسین علیه السلام

می توان با زیرکی تحقیر کرد
هر معمای شگفتی را…

از انتشار بخش دوم زمان نسبتاً زیادی می گذرد لیک فرصتی شد تا نظرات و نوشتار دوستان را مجدد مرور کنم و ضمن سپاس از پاسخگویی و دقت نظر تک تک عزیزانی که برای من کامنت گذاشته و یا مطلبی را پست کردند، لازم دیدم سوءتفاهمی را اول پاسخ دهم.
گروهی جوانی را به عدد سنی شناخته و میزان را سن تعبیر نموده و بخاطر همین عدم درک درست از جوان در نوشتار اینجانب، از خامی و بی تجربه بدون جوان قلم‌فرسایی کردند.
مدعی هستند که مگر نه این است که ورزشکارانی را داریم با سن بالای ۳۵سال اما همچون جوان پرتلاش و موثر هستند. مگر کارشناسان سن را فقط یک عدد دانسته اما ظرفیت و توانایی فرد را مهمتر از سن می شناسند.اینجاست که پیران با این تعریف قیافه حق به جانب گرفته و مدعی حضور خود هستند. به زعم ایشان هر مدیر پیری را می توان جوان شمرد اما جوان را باز خام و ناپخته تلقی می کنند.
پس براستی این دور تسلسل باطل کی ازهم گسیخته خواهد شد و جوان را بر مسند تصمیم گیری ها و امور اجرایی مشاهده خواهیم  نمود!؟
در ایجاد تحولات اجتماعی، فرهنگی، هنری، اقتصادی، سیاسی و…جوانی به سن نیست که اتفاقاً به فکر و اندیشه است. نمونه های مستند زیادی در تاریخ مشهود است که فرد در سنین سی تا چهل سالگی با ایجاد تفکر مدرن توانست منشاء تحولات عظیمی بشود و بعضاً یک جریان جدید ایجاد نماید.
حضرت محمّد ص پیامبر اسلام در سن ۴۰ سالگی مبعوث شد. سن ایشان را مجدد دقت کنید چهل سالگی… یعنی سن پختگی جوانی بدن و اندیشه و آغاز تبیین و هدایت یک جریان جدید….
آنچه من در حوزه انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان نیروی جوان متخصص انقلابی ولایی می شناسم سنی بین چهل تا پنجاه سال است که هم از تکنیک علمی روز برخوردار است و توانایی بدنی جهت پیگیری و مطالبه گری امور را دارد.

ادامه دارد