خبرنگاری یک حرفه مقدس و خبرنگار فردی درد آشنا با اعضای جامعه خویش است، مشکلات را می بیند، حتی آن ها را لمس می کند و سپس منتقل می کند باشد که راه چاره ای برای آن اندیشیده شود.

من خبرنگارم، دردهای مردم جامعه ام را می بینم و می شنوم در مقابلش احساس مسئولیت می کنم، برایش راه چاره می جویم و حتی اگر هم که شده خود را زیر سوال می برم برای رفع و رجوء انها.

من خبرنگارم، با هزاران رنج و غم در دل اما آنها را هرگز به روی خودم نیاورده ام که مبادا مشکلات من باعث نگرانی مردمانی شوند که حل مشکلاتشان را در قلم چاره ساز من می بینند.

من خبرنگارم، پیش از آنکه به فکر خودم و راحت و آسایشم باشم در فکر مردمانی هستم که سنگ صبوری می طلبند برای بیان مشکلاتشان، آنها مرا انتخاب کرده اند پس باید بر خود مقدم بدارمشان.

روز خبرنگار است، خبرنگارانی که احساس مسئولیت و قلم توانایشان تاکنون گره از هزاران مشکل ریز و درست باز کرده است، افرادی که حل مشکلات جامعه را بر هزاران مشکل ریز و درشت خود ترجیح داده اند.

روز خبرنگار است، خبرنگارانی که سفیران آگاهی بخشی جامعه خویش هستند و بی هیچ منت و توقعی می نویسند و بسیاری از ناگفته ها را به رشته تحریر درمی آورند باشد که گره ای از کار کسی باز شود.

روز خبرنگار است، خبرنگارانی که بیشترشان از ابتدایی ترین حقوق خود مانند بیمه، دستمزد ثابت، امنیت شغلی و … محروم مانده اند اما صدای رسای هزاران کارگر و کارمندی شده اند که آنها را برای بیان مطالبات و حقوق اولیه خود انتخاب کرده اند.

گاهی ما خبرنگاران آنقدر غرق در توصیف و بیان مشکلات جامعه خود می شویم که مشکلات خودمان را به دست فراموشی می سپاریم، کم نیستیم آنهایی که با قلممان مشکل شغلی، حقوقی، بیمه ای و ده ها مشکل دیگران را رفع کرده ایم ولی همان مشکلات برای خودمان هنوز پاربرجاست.

امروز صدای فریادخواهی و مطالبه گری خبرنگاران بسیاری از مسئولان و متولیان امر را مجبور به پاسخگویی در برابر عملکرد خود کرده است، باشد که روزی به مطالبه اصحاب قلم و مطبوعات هم آنگونه که در شان آنهاست پاسخ داده شود.

ما خبرنگارها بیش از آنکه تشنه تقدیر باشیم، خواستار حفظ شان و جایگاه خود هستیم.

روز خبرنگار بر همه منادیان آگاهی بخشی مبارک باد.