ای آموزگار! دانشگاه چگونه،درس های تاریخ ساز تو را از یاد ببرد و حوزه چگونه هجران تو را باور نماید؟ در آن روزهایی که اندیشه‌های گمراه وقلب های شکسته، نغمه ی جدایی دین از دانش راسر می دادند، کلام دل‌نشین تو بود که پلی بین محفل های نورانی دیمی و مجتمع های پر بار علمی ایجاد می کرد و بت جدایی دین از دانش را شکست.
اندیشه ی پر فروغ تو بود که با تار دین پود دانش زیباترین تن پوش را بر قامت اندیشه‌ها پو شاند و معنویت دین را به نورانیت دانش پیوند داد.سلام ودرود بی پایان بر تو که شمع فروزان خوزه و دانشگاه بودی.
ای شهید روشنگر! قلم توانا و اندیشه ی جاوید تو تمام طلسم های جدایی طلبی را شکست وایران فردا را با دو بال قدرتمند حوزه و دانشگاه به پرواز در آورد و به اوج رساند. اندیشه ناب تو بود که این دومشعل فروزنده را در کنار هم، فراسوی پیشرفت میهن اسلامی قرار داد وپرچم افتخار و سربلندی را به اهتزاز در آورد.
دست توانای تو بود که در باغ تاریخ انقلاب گل وحدت بین شیعه و سنی و وحدت بین کشورهای اسلامی را رویاند و به سوی آینده ای پر بار، پلی از ناب ترین اندیشه‌ها زد.
یاد ، نام وراهت جاوید دوران باد! ای شهید.

طلبه و دانشجو

هنگامی که سخن از وحدت حوزه و دانشگاه به میان می‌آید، به یقین،تبدیل دانشگاه به حوزه حوزه به دانشگاه مراد نیست چراکه این دو کانون علمی،هرچند از لحاظ هدف نقطه ی اشتراک دارند ولی هریک فعالیت‌های مخصوص به خود را دارند.فلسفه ی وحدت حوزه و دانشگاه ازاین جهت است که حوزه و دانشگاه محل تحقیق و تفحص و پژوهش های علمی است وهر دو در زمینه های مختلف علمی به تلاش و فعالیت می پردازند.پس برای اینکه بتوانیم جایگاهی داشته باشیم تا از علوم مختلف با افکار وآراء متفاوت وبا استفاده از تولیدات فکری و نظریه‌های فرهنگی برخوردار باشیم، نیاز به وحدت دانشجو و طلبه داریم.البته یکی از فواید وحدت بین حوزه و دانشگاه ثمره ی علمی و فرهنگی است، که این دو محور نقش بسزایی در اتحاد آنها دارد، ولی از دیگر ثمرات آن همکاری در محور هایی همچون سیاسی، اجتماعی و پژوهشی است. وهمچنین مادامی که این اتحاد مستحکم وقوی باشد هیچگاه دشمن نمی تواند ضربه‌ای به نظام از طریق دانشگاه یا حوزه وارد کند و هیچ خطری نمی تواند به انقلاب اسلامی آسیبی وارد کند.
این دو نهاد علمی همین طور که نسبت به مسائل علمی پایبند هستند باید به مسائل دینی هم پایبند باشند یعنی تعهد دینی وتفکردینی همراه با تعهد علمی وجود داشته باشد چرا که علم و تقوا لازم وملزوم یکدیگرند وسعادت آدمی در گرو این دو مقوله است.
هرچند که در جامعه ما این پایبندی به مسائل علمی و دینی وجود دارد ولی باید بیش از این باشد تا دشمن فکر تعرض به این حکومت را هم در ذهن خود نپروراند.
امید است که این قشر فهیم سرآمد جامعه بتوانند مرضی قلب حضرت بقیه الله الاعظم باشند و حاصل خون پاک شهید دکتر محمد مفتح منادی وحدت دانش پایمان (دانشگاه و حوزه) روز به روز بیشتر وپرثمر تر باشد.