از یازده مطلب اخیر صفحه ورزشی رسانه تروریستی سعودی اینترنشنال، ده مطلب پیرامون اغتشاشات است و صرفاً یک مطلب به صحبت‌های جانی اینفانتینو پرداخته است. سؤال، چرا این رسانه‌ها اینگونه به ورزش نگاه می‌کنند و در تلاشند تا مردم را علیه تیم ملی یک کشور که آبروی آن کشور است بشورانند؟ پاسخ، علت چنین رفتاری را باید تفاوت کارکردهای ورزش ملی و قهرمانی با کارکردهای این رسانه‌ها دانست.

ورزش‌های ملی مانند فوتبال خصلتی که دارد موجب وحدت جامعه می‌گردد. فقیر و غنی، فارس و غیر فارس، شیعه و سنی هنگامی که به ورزش ملی می‌رسند اختلاف‌ها را کنار می‌گذارند و برای آنها ورزش ملی یک هویت ایرانی می‌سازد. و این با رویکرد رسانه تجزیه‌طلبی مانند ایران‌اینترنشنال در تضاد است. اگر ورزش ملی وحدت‌ساز است او قصد دارد که دیگرساز باشد و هر ایرانی به جای عشق و افتخار به تیم ملی کشورش، انگشت اتهام را به سمت دیگری نشانه رود و هم وطنش را بی‌غیرت و یا به صفت قبیحه دیگری معرفی کند. کارکرد دیگر ورزش ملی مانند فوتبال تزریق روحیه نشاط به جامعه است در صورتی که طرف مقابل به دنبال سیاه‌نمایی مطلق از جامعه است و آنچه می‌تواند نشاط را به جامعه آورد را به طور کلی منتفی می‌داند و با آن در ستیز است.

لذا ما بیشتر از اینکه با یک موضوع ورزشی مواجه باشیم با یک جنگ‌ شناختی از نوع فوتبالی مواجهیم. طرف مقابل تلاش دارد تا هر آنچه مؤلفه‌های ملت‌ساز وجود دارد از پرچم و سرود ملی گرفته تا فوتبال و هر ورزش قهرمانی دیگری را از جامعه ما بزداید. در این جنگ شناختی وظیفه هر ایرانی باغیرتی در گام اول خنثی‌سازی تاکتیک دشمن است. باید تلاش کنیم که فوتبال عامل وحدت‌ساز درون جامعه ما شود نه عامل غیریت‌ساز و تفرقه‌افکن. نکته دوم؛ قبول کنیم همین که در این جنگ شناختی سنگین، این بازیکنان پای به زمین گذاشته‌اند خود شاه مهره‌ای برای باطل کردن جنگ شناختی ابو اره‌ها بوده‌اند. شروع بازی‌ها قطعاً شروع حاشیه‌ها خواهد بود؛ سرود خواندن یا نخواندن، خوشحالی کردن یا نکردن و… . در این حاشیه‌ها یک انسان وطن‌پرست نباید موضوعات فرعی را بر موضوعات اصلی یعنی مقابله با جنگ شناختی دشمن اولویت دهد و وارد تقابل با هموطن خود گردد. با اولویت‌بندی اجازه ندهیم در این زمین پر از مین، قربانی جنگ شناختی دشمن شویم.
نویسنده: یعقوب ربیعی