گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ رسول حسنی؛ پدیده‌ها، رویداد‌ها و هر حرکت استراتژیک نیازمند پیوست‌های متعددی در حوزه‌های فرهنگی هستند تا بتوان از آن به نفع رشد و توسعه انقلاب اسلامی بهره گرفت.

هر اتفاقی برای دولتمردان غربی به خصوص آمریکا تبدیل به فرصتی می‌شود برای اعمال سیاست‌های آن‌ها و این امر بدون پیوست‌های متعدد فرهنگی ممکن نیست. جنگ ویتنام، حادثه یازده سپتامبر، حضور نظامی در عراق و افغانستان و حتی انقلاب اسلامی ایران، هنوز برای آمریکا راهبردی است تا بواسطه آن کدخدا بودنشان را در دهکده جهانی ثابت کنند، هر چند این کدخدا بودن از بنیان، ادعای پوشالی و دروغینی است، اما توانسته‌اند بخشی از افکار عمومی جهانی را به واسطه همان پیوست فرهنگی با خود همراه کنند.

در این سو سیاست‌گذاران ما هنوز به رویداد‌ها و پدیده‌هایی که می‌توانند به اهرامی استراتژیک برای توسعه انقلاب اسلامی و اقتدار نظام اسلامی تبدیل شوند تک بعدی نگاه می‌کنند و از آن بهره لازم را نمی‌برند چرا که به اهمیت پیوست‌های فرهنگی پدیده‌ها پی نبرده‌اند. بسیار در سخنرانی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مردان سیاست از انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، مدافعان حرم و… شنیده‌ایم که اغلب به همان سخنرانی‌ها محدود شده است و انعکاس آن را در تولیدات فرهنگی و هنری ندیده‌ایم یا اگر بوده نمود بارزی نداشته است.

این نگاه نه در بلند مدت بسیار آسیب‌زا است. همین نوع نگاه در همین چهار دهه که از عمر انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد سبب بروز تحریفات و ایجاد شبهات بسیاری شده است و تأسف‌بارتر اینکه هنوز هم قرار نیست کاری انجام شود. حال آنکه قبل از ایجاد تحریف و شبهه باید قدمی برداشت نه بعد از آن.

اجتماع عظیم اربعین چه در سطح جهانی و چه در طول تاریخ نظیر ندارد. پدیده‌ای شگفت که از دل مردم سربرآورده و ابدا رویدادی برنامه‌ریزی شده از سوی مسئولان نظام و کشور نیست. این اجتماع بزرگ که پشتوانه عمیق مذهبی دارد می‌تواند به واسطه همان پیوست‌های فرهنگی به ابزاری علیه معاندان ایران اسلامی تبدیل شود. متاسفانه در همه این سال‌ها حتی یک اثر قابل اشاره با موضوع راهپیمایی اربعین حتی در رسانه ملی تولید نشده است.

اگر در آمریکا این هنرمندان مخصوصا فیلمسازان هستند که در صف اول حافظان منافع ملی کشورشان ایستاده‌اند و در جبهه جنگ نرم با قدرت تولید محتوا می‌کنند و از سیاست‌های استعماری دولت‌مردان‌شان حمایت می‌کنند، اما در ایران در اغلب موارد، اهالی فرهنگ خود به مانعی برای تحقق آرمان‌های نظام اسلامی می‌شوند. به همین دلیل است که علی رغم تاکید مکرر رهبر معظم انقلاب اسلامی برای ضریب دادن به حماسه راهپیمایی اربعین هنوز قدمی در این مسیر از سوی هنرمندان برداشته نشده است.

این انفعال فرهنگی و نگاه سترون هنرمندان به اجتماع اربعین توجیهی ندارد و اگر سیاه‌انگاری نباشد باید گفت این امر نشانه انقطاع ارتباط میان اصحاب هنر و سیاست است که هزینه آن را در نهایت نظام اسلامی پرداخت خواهد کرد. ما وقتی می‌توانیم مدعی اقتدار در همه ابعاد آن باشیم که به انسجام فکری و اتحاد عملی رسیده باشیم که این انسجام و اتحاد منافی وجود سلایق مختلف نیست. می‌توان با داشتن نگاه‌های مختلف یه هدف مشترک رسید.