در شـــبــــــــی آســــمان روشن شد
گویا صد خـــــورشید دیده می شد
تا طلـــــوع خورشــــــید عالمــــتاب
مانده بودچند ساعت تاشــودآفتاب
در مســــــیــری همچو کهکــــــــشان
راه شیریی دیگـــــــری شــــد نمایان
هر خورشیدی آن شب داشــت پیام
پر خروش بود همچو آتشـــفــــشان
این پــــیـــام مـــــردم ایران بــــــود
در سراسر  دنیا پخـش می نـــــمـود
نور افشانی مـــــــی کرد دنیـــــــا را
هرکس می پرسید این نور کجاست
می گفتند از ایــــران برخاســــــــت
می پرسیدند عــــــلـــــت آن چیست
می شنیدند هشداری بیش نــــیست
تنبیه و هـــــــشــدار با هـــــــــم بود
اسرائیل مقصد موشــــــــکـــــها بود
گفتیم این وعـــده صادق اســــــــت
از برای اسرائیل غـــــــــــاصب است
گر بار دیــــــگـــــــر اشتبــــــــــاه کند
گور خود را با دسـت خود می کنــــد
ما ثابـــــــت کردیم می تــوانیـــــــــم
هـر دشمنـی را به زانـو در آوریـــــــم
در هر نقطه ای از دنـــــــیا باشــــــــد
گویا در مشت هر یک از ما می باشـد
هیبت بیهوده اش شکــــستـــــیــــــم
گنبد آهنیــــــنش در هم شکستــــــیم
ثابــــــت کردیم بـــــه دنیا کیـستـــیم
در مقابل هـر ظالــم می ایستــــــیم
شرق و غـــرب عــــــــــالم باید بداند
ایران بر هر کشور ظالمی می تـــــازد
دیدند تحریم کـاری از پیش نـــــــبرد
بی اثر بود نقش نقــشه های خــــــود
یک پیام به بعضی کشورهای عــــرب
نترسید از کشورهای شرق و غـــــرب
رقص شـمــــشیر را کنار بگــــــــذارید
هم کیشان خــــود را دریـــــــابــــیــد
بار الها وعدهـــــایت زیباســـــــــــــت
وعده ها زیبا و پــــا برجاســــــــــــت

مجید بختیاری مجد
۱۴۰۳