یادداشت مژده خبر- امام در منشور روحانیت تیغ تیز حملات خود را به سمت نفرات، گروه ها و جریانات مختلف انحرافی از انجمن حجتیه و جریان متحجر درون حوزه های علمیه تا لیبرالها و منتظری و بازرگان و… گرفته است و خطوط اصلی دعوای خط امام با خطوط التقاطی و انحرافی را مشخص میکند. یکی از این جریانات که همواره مورد عتاب و خطاب امام بوده، انجمن حجتیه و تفکرات و خطوط اصلی گفتمان حاکم بر انجمن است.

امام در منشور روحانیت انجمن را ولایتی های دیروز و مقدس نماهای بی شعور نامیده و اینچنین خطابشان می کند: «دسته‏اى دیگر از روحانى‌نماهایى که قبل از انقلاب دین را از سیاست جدا میدانستند و سر به آستانه دربار مى‏ساییدند، یک‌مرتبه متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفى که براى اسلام آن همه زجر و آوارگى و زندان و تبعید کشیدند، تهمت وهابیت و بدتر از وهابیت زدند. دیروز، مقدس‌نماهاى بی‌شعور میگفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با شاه حرام است، امروز میگویند مسؤولان نظام کمونیست شده‏ اند! تا دیروز مشروب‌فروشى و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان براى ظهور امام زمان را مفید و راهگشا میدانستند، امروز از اینکه در گوشه اى خلاف‌شرعى که هرگز خواست مسؤولان نیست رخ میدهد، فریاد «وا اسلاما» سر میدهند!»

➖«دیروز حجتیه‌ای ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند،امروز انقلابی تر از انقلابیون شده‌اند! «ولایتی»های دیروز که در سکوت و تحجر خود آبروی اسلام و مسلمین را ریخته‌اند و در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته‌اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسب و تعیش نبوده است،امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را می‌خورند!»

➖اما اشکال اصلی امام به انجمن حجتیه چه بود؟آیا صرفا امام با شکستن تحریم چراغانی و محمد رضا را شاه شیعه خطاب کردن مخالف بود؟ آیا امام با مبارزه با بهائیت و مخالفت با واردات گوشت یخی غیر ذبح شرعی شده مخالف بود؟ خیر. امام دعوای اصلی اش با انجمن بر سر اولویت ها بود.

➖بزرگترین مشکل انجمنی ها تشخیص انحرافی از دشمن و اولویت‌شناسی‌های غلط بود، امام میگفت شما به معلول ها چسبیده اید و علت العلل همه مشکلات را رها کرده اید. اگر نگران نفوذ بهائیت هستید باید ریشه این درخت خبیث را خشکاند و نه آنکه شاخ و برگ ها را برید. باید آن دستگاه و رژیمی که برای بهائیت بسط ید ایجاد کرده را سرنگون کرد. انجمن در اوج دوران مبارزه تمرکزش را بر بهائیت و بعد از پیروزی انقلاب دشمن خود را وهابیت و مارکسیسم تعریف کرد.دقیقا در مقطعی که امام دشمن درجه اول را آمریکا می دانست.اساسا نقطه تمایز امام با بسیاری از گروه ها دقیقا همین نقطه بود.امام در نظام اولویت گذاری خود با نهضت آزادی که معتقد به اصلاحات و مبارزه رفرمیستی و پارلمانتاریستی و در چارجوب قانون‌ اساسی بود نیز درگیر شد و اعتقادی به این رویه نداشت و اولویت اول و آخر را انهدام و سرنگونی رژیم پهلوی می دانست.خلاصه آنکه ایراد اساسی امام به کج روی در اصلی و فرعی و اهم مهم کردن موضوعات بود.

➖اما این جریان امروز هم ادامه دارد. نوحجتیه ای ها را می گویم.جریانی که در نظام اولویت گذاری خود دچار خطای محاسباتی گشته و شمشیر را برای جریان انقلابی چنان تیز کرده و در پی حذف جوانان انقلابی برآمده که برق شمشیرش چشم ها را کور می‌کند. نوحجتیه ای ها اولویت خود را حذف جریان انقلابی پرسش گر و مطالبه گر آرمان‌های انقلاب اسلامی کرده و در این راه به هر طریقی متوسل می شود و انواع و اقسام تهمت ها و اهانت ها را روانه میدارد.

🔸 نوحجتیه ای ها امروز نعل وارونه میزنند.کسانی که امروز باید پاسخگوی تصمیمات سیاسی خود باشند،مقصر را جوانان انقلابی آرمانخواهی معرفی کرده و فرار رو به جلو می کنند.جریان نوحجتیه ای نیز در شرایطی که بخش مهمی از مشکلات کشور هنوز پابرجاست و کشور هنوز اسیر انگاره های نئولیبرالی غیرشفاف و غیر مردمی در عرصه اقتصاد و… است و جریانات مختلف خارجی و داخلی عزم به سر بریدن انقلاب اسلامی را کرده اند، در عین سکوت،اولویت را در ذره بین به دست گرفتن و کشف انحراف و رگه های مارکسیستی و التقاطی در جوانان مطالبه گر تشخیص داده اند.

➖مسئله در نقد برخی اعمال نادرست به نام مطالبه گری نیست که البته خود جریان اصیل عدالتخواهی در این زمینه پیشتاز بوده، اختلاف در اولویت دادن به این مسئله در نظام موضوعات،سیاسی کردن نقدها،تعریف خط قرمزهای قبیله ای برای عدالت (به جای مرزهای اعتقادی و اخلاقی) و تبدیل آن به دعوای حیدری-نعمتی برای به محاق بردن اصل عدالتخواهی و مطالبه گری از یک سو و سکوت در برابر انحراف در بقیه ارزش های دینی مانند تحجر، تکفیر و اشرافیگری به نام دین و انقلاب از سوی دیگر است.

⁦⁦