چهارم مرداد سالروز درگذشت حاج علی اکبر معتضدی مردی از جنس مهر ،کرم و انسانیت است مردی که قلبش برای مردم می تپید اما بین ما بسیار غریب و شاید مظلوم است.
راستی چه تعداد از ما کرمانشاهی‌ها این مرد را می شناسیم؟
اگر بخواهید اطلاعاتی درباره مرحوم معتضدی بدست بیاورید سراغ اینترنت نروید چون گشتم نبود نگرد نیست.
وقتی نام حاج شریف و پسرش حاج علی اکبر را در گوگل جستجو کنید چیزی در باره این مردان پرمهر مشاهده نمی شود آنهم در اینترنتی که حتی اگر در باره چیبس و پفک سرچ کنید چندین صفحه اطلاعات بالا می آید و از سیر تا پیازش اطلاعات دریافت می کنید.
انگار جایی برای این خیران ، خیراندیش در رسانه ها نیز وجود ندارد و همه درگیر اخبار و زندگی روزمره ای شده ایم که خیلی اوقات حواسمان را از خیلی چیزهایی که نباید از آن پرت شود، پرت کرده است و شاید این غفلت عاملی باشد در گرفتاریهای امروز ،امروزی که خیلیها فقط به فکر خودشان هستند و درد ،دردمندانی که روز بروز هم بیشتر می شوند را ندارند برعکس مردان بزرگی که هرچند ما به آنها نپرداخته ایم اما آنان خودشان را صرف و وقف مردم کردند.
مرحوم شریف معتضدی و فرزندش حاج علی اکبر مردانی هستند که بسیاری از نقاط پراثر شهر کرمانشاه یادگار آنهاست ولی دریغ از پرداختن به آنان حتی در سالروز وفات حاج علی اکبر ولو درحد یک مراسم کوچک بزرگداشت از سوی ارگانهای مربوطه در میان این همه مراسم های رنگارنگ.
معتضدی نامشان برازنده است چرا که هم شریف بودند و هم معتضد ( کمک کننده )
حاج شریف و حاج علی اکبر برای همیشه شریف اند حتی اگر ما یادی هم از آنان نکنیم چراکه خدایی فکر می کردند و در راه خدا و خدمت به خلق خدا گام بر می داشتند.
معتضدی چند دهه پیش هم روی در نقاب خاک گذاشت و هم باقیات صالحات فراوانی را هم از خود جا گذاشت.
بیمارستان ،مسجد ،مدرسه ،شیرخوارگاه و اماکن عام المنفعه ای فراوانی از مرحوم شریف و علی اکبر معتضدی به یادگار گذاشته شد بی شک آدم های بسیاری از نوزاد گرفته تا کنهسال از موقوفات پرشمار آنان بهره برده اند.
آماری از میزان افرادیکه به برکت وقفیات حاج شریف و حاج علی اکبر معتضدی به جایگاه های بالا و خاص رسیده اند در دست نیست همانطور که با بی تفاوتی ما مطلبی آنچنانی از آنها در دست نیست.
طبیعی هم به نظر می رسد وقتی که معتضدی ها فراموش شوند فرهنگ دستگیری از فقرا و مستمندان هم کم رنگ می شود و مشکلات جامعه پر رنگ.
شکی نیست که معتضدی و معتضدی ها، نیازی به مراسم یادبود ما ندارند بلکه این ما هستیم که نیازمند پرداختن به آنان و الگو گرفتن از آنانیم.
ای کاش فقط کمی بیش از این خود را وقف هم نوعان و هم نفسانی کنیم که مشکلات نفسشان را به تنگ آورده است.
ای کاش مسئولان از وقت ،توان و جایگاهشان برای خدمت به مردمی که برای معتضدیها عزیز بودند بیشتر وقف کنند.
ای کاش ما مردم هم کمی بیشتر از حاج شریف ها برای گره گشایی از زندگی یکدیگر الگو بگیریم که اگر اینگونه شود دیگر شاهد این همه مشکل نخواهیم بود و اگر اینگونه شود منافع شخصی و حزبی بر منافع عمومی و ملی ترجیح داده نمی شود و برخی از اشخاص ،دیگر بجای اینکه پشت درهای بسته در کرمانشاه یا پایتخت به دنبال لابی زدن برای بدست گرفتن مناصب و پست برای خود و یا نزدیکان خود باشند برای توسعه استان و سپردن امور به افراد معتهد و متخصص تلاش می کردند.
ای کاش مسئولان کمی به این موضوع فکر کنند که به برکت از خودگذشتگی معتضدی ها حدود دانگ از کرمانشاه وقفی است و زیبنده این استان نیست که مردم شریف آن که زندگی خود را وقف به انقلاب کرده اند با این همه مشکل دست به یقه باشند و اگر کمی مانند حاج شریف ها فکر و با خدا معامله کنیم مشکلات از زندگی مردم نوع دوست ،شهیدپرور کرمانشاه رخت بر خواهد بست.
ای کاش در حد توان برای پیشبرد هر چه بیشتر اهداف کشور و رسیدن به قله های پیشرفت شریفی گونه فکر کنیم و عمل کنیم.