آیا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چرا “غزه” و”فلسطین” تا این حد برای ما مسلمان‌ها مهم هستند؟ در گذشته، سرزمین‌هایی بوده و اکنون نیز هستند که از لحاظ تاریخی، جغرافیایی، نظامی و سیاسی اهمیت داشته و دارند، اما به گواهی تاریخ، فلسطین ارزش دیگری دارد. فلسطین، به خاطر این ارزشمند است که انسان‌های خداگونه در آن می‌زیسته‌‌اند و یا از آن گذشته‌‌اند.
روی صحبتم بیشتر با جوانانی است که تا صحبت از کشتار بی‌رحمانه مردم مظلوم فلسطین به میان می‌آید، پاسخی کوتاه و دم دستی دارند: «غزه به ما چه؟». شاید شنیده‌اید که سرزمین فلسطین نقطه‌‌ی اتصال تمدن‌ها است. فلسطین و بیت‌‌المقدس، سرزمین انبیا محل ظهور و گسترش ادیان الهی و نخستین قبله‌گاه مسلمین، همواره کانون توجه و احترام پیروان مذاهب بزرگ دنیا و همه ملل جهان بوده است. فلسطین سرزمین مقدسی است که در بین سه دین از ادیان بزرگ معاصر یعنی “اسلام”، “مسیحیت” و “یهودیت” اهمیت فراوانی دارد و مقدس شمرده می‌‌شود.
این سرزمین مقدس، خلقتگاه آدم ابوالبشر، قرارگاه کشتی نوح نبی، اقامتگاه ابراهیم خلیل، مهد دعوت موسای کلیم، سرزمین طور سینا، گهواره عیسی، معراجگاه رسول اعظم(ص) پیامبر واپسین، حریم مقربان و صالحان و مصلای فرشتگان و فرشته‏سیرتان بوده است.
به دور از تمام تفکرات اعتقادی، فکری و مذهبی، دفاع از مظلوم، یکی از آموزه های فطری است که هر عقل سلیمی آن را تایید می کند . این مساله آن قدر بدیهی است که حتی متجاوزان نیز به بهانه یاری نمودن ملت های ضعیف و حمایت از حقوق بشر، دست به بزرگ ترین جنگ ها می زنند: به عبارت دیگر، دفاع از مظلوم و دشمنی با ستمگران و متجاوزان از بارزترین پسندیده های عقلی است.
جدا از دلیل های عقلی، یک اصل کلی در حوزه سیاست خارجی وجود دارد که تحول در هر سرزمینی تأثیر مستقیم بر بلاد دیگر دارد.
اینکه روسیه با حمله به اکراین با واکنش‌های بین‌المللی و حمایت‌های تسلیحاتی و مالی آشکار آمریکا مواجه می‌شود نمونه‌ای از موضعگیری حکومت‌ها و ملت‌ها در قبال رویدادهای بین المللی است که مسئله عام و جا افتاده محسوب می‌شود.
تظاهرات سراسری مردم دنیا به خصوص در کشورهای مختلف آمریکایی – اروپایی بر ضد جنایت‌های اخیر اسرائیل، تظاهرات ضد نژادپرستی، تظاهرات بر ضد روحیه جنگ طلبی، تظاهرات ضد آلوده کنندگان محیط زیست، تظاهرات ضد گسترش تسلیحات هسته‌ای، تظاهرات همیشگی بر ضد حضور نظامیان آمریکایی در کشورهای مختلف خاورمیانه و… در تمامی کشورهای اسلامی و غیر اسلامی، نمونه هایی از واکنش جهانی نسبت به پدیده‌های ناخوشایند است که در هر کشوری شاهد آن هستیم. پس واکنش ضد ستم و اشغالگری در کشور ما نمی تواند پدیده ای عجیب، غیرمنطقی و وارداتی باشد.
از طرفی امنیت ملی و منافع ملی ما با همه مسلمانان به ویژه ملت فلسطین گره خورده، از این رو انجام حمایت های اقتصادی، سیاسی و تبلیغاتی در حد وسع و توان از ملت های مسلمان دیگر خصوصا فلسطین، نه تنها با منافع ملی ما تعارض ندارد بلکه در راستای تامین منافع ملی ایران به حساب می آید.
چرا که منافع ملی یک کشور فقط در مرزهای جغرافیایی آن محدود نمی شود . لذا دولت ها به میزان هزینه هایی که در کشورهای دیگر می کنند، از قدرت تصمیم گیری و تاثیرگذاری بیش تری نیز در آینده آن کشور و معادلات منطقه ای برخوردار می شوند . اصولا بخشی از امنیت ملی هر کشوری، در خارج از مرزهای آن کشورها تامین می شود .
همچنان که دشمنان ما در اقصی نقاط جهان پایگاه زده، موجب تهدید امنیت ملی ما و دیگر همسایگان را فراهم آورده است، طبیعی است که ما نیز به دنبال پایگاه های امنیتی برای خود در خارج از کشور باشیم.
به هرحال ابراز همدردی با مظلومین در هرجای دنیا رسالت انسانی تمامی مردم دنیاست. این مظلوم در غزه باشد یا اوکراین، یا میانمار یا آفریقا و سوریه و اوگاندا و…. تفاوتی نمی کند؛ ماهم بشری از این کره خاکی هستیم. اگر دیگران در هرجای دنیا به نفع ما یا به ضد ما واکنش نشان می دهند و کار می کنند ما نیز حق داریم تا نسبت به هر پدیده ای در هرجای دنیا از خود واکنش نشان بدهیم.
ما مسلمانیم و در هر جای از کره زمین اگر بر مظلومی ظلم شود به تاکید قرآن کریم باید برای نجات آن قیام کنیم.
در بهار قرآن میهمان آیه ۷۵ سوره نساء شویم: «چرا در راه خدا جهاد نمی‌کنید و در راه (آزادی) جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک که دائم می‌گویند: بار خدایا، ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آر و از جانب خود برای ما (بیچارگان) نگهدار و یاوری فرست».