راه حلش نیز مدارا و گفتگو بود که به صورت صحیح از سوی افراد گوناگون مخصوصا کادر فنی انجام شد. خاصه نقش کیروش سرمربی در آوردن بازیکنان تیم ملی در مسیر آرامش و اعتمادبه‌نفس نقشی تعیین کننده بود.

البته خوشحالی و پایکوبی پس از بازی با انگلیس نیز که برخی افرادی که در دوره اخیر شعار زن زندگی آزادی داده بودند در متنبه شدن بازیکنان بی تاثیر نبود.

بچه‌های تیم ملی به چشم خویش دیدند که کسانی و رسانه‌هایی که تا دیروز این‌گونه می نمایاندند که طرفدار بچه‌های تیم ملی هستند حالا در کمال تعجب از باخت آن‌ها سور و سات به راه انداخته و بساط شادی و شور پهن کرده اند!

این دوره از جام جهانی فوتبال در نهایت با هر نتیجه‌ای برای تیم ملی ایران تمام خواهد شد اما عبرت های آن باقی می ماند. عبرت آن اما این است که‌ چه بخواهیم و چه نخواهیم سلیبریتی ها در جامعه اثرگذار هستند و اگر نبودند برخی رفتارهای نادرست آن‌ها در این مقطع اخیر نبایستی برای ما اهمیت داشته باشد، که به وضوح دیدیم اهمیت داشت.

چقدر هم از حرف‌ها و اقدامات غیر صحیح آن‌ها دلمان گرفت و حالمان بد شد. حال که فهمیدیم در جامعه موثر هستند پس جامعه انقلابی و ارزشی کشور در نحوه نگاه خودشان به این‌ بخش از جامعه تجدید نظر کند.

از آن سو حاکمیت نیز راه تعامل و جذب آن ها را همواره در دستور کار خود قرار دهند. سلبریتی ها آن طور که جایی مطالعه می کردم در بسیاری از کشورها به هسته مرکزی قدرت متصل هستند و کلیت حاکمیت برای آن‌ها برنامه دارد. در ایران نیز چنین باید باشد.

این روزها در بسیاری از نشست‌هایی که در آن‌جا تصمیماتی ساخته و یا گرفته می شود گفته ام که روش مواجهه ما با سلبریتی ها باید تغییر کند. توجه به این موضوع و اتخاذ و اجرایی کردن راهکارهای لازم در این زمینه، یکی از مهم ترین عبرت های این مقطع حساس کشور می تواند باشد.