گریه بر چشم‌ها سنگینی می‌کند و هرم سینه، لب ‌ها را می‌سوزاند. بغض، پشت در فرصت گریستن صف کشیده است. چراغ گریه برافروخته شده و شعله شعله، در دل زبانه می‌کشد. هق هق گریه، شانه ها را می لرزاند، دیگر دل به دنبال واژه نمی‌گردد. اشک، بی بهانه سرازیر می‌شود. امشب، شب ناله در فراق پدری مهربان است که غیر از چاه، نخل و ماه،کسی گریه‌اش را ندیده بود. پدری دلسوز که با آه همه کودکان یتیم، شریک بود و غصه‌های همه را بر جان خود هموار می‌کرد؛ اما کسی از غربت او و دردهای دلش، با خاری در چشم و استخوانی در گلو، خبر نداشت باور نمی‌کنم که شمشیری، اقیانوسی را توان شکافتن داشته باشد. باور نمی‌کنم که ضربتی خورشید را از نورانیت بیاندازد، دیگر نخل‌ها از دانه‌های اشک علی علیه السلام خرما نخواهند داد و مهربانی سایه گستر دستان او بر سر یتیمان نیست تا جلوی تابش غمبار مصیبت‌ها را بگیرد، دیگر محراب کوفه به تماشای نیایش شبانگاهی او نمی‌نشیند. دیگر پنجره خانه‌ها بسته خواهد بود و تب نخلستان فروکش نخواهد کرد و چاه‌ها شب خود را بدون او باور نخواهند کرد و یأسی تلخ، این کام تاریخ را در هم خواهد کشید. علی! ای اسطوره خدایی و ای تندیس عرش در زمین! داغت را به جگر سوخته کروبیان آسمان و سینه تب‌دار زمینیان تسلیت!

امیرالمومنین علیه السلام:
⚫️ سوگند به خدا، اگر تمام #شب را بر روی خارهای سخت به سر ببرم، و یا با غل و زنجیر به این سو یا آن سو کشیده شوم، خوش تر دارم تا #خدا و پیامبرش را در روز قیامت، در حالی ملاقات کنم که به بعضی از بندگان ستم، و چیزی از اموال عمومی را غصب کرده باشم. چگونه بر کسی #ستم کنم برای نفس خویش، که به سوی کهنگی و پوسیده شدن پیش می رود، و در خاک، زمانی طولانی #اقامت می کند؟
(نهج‌البلاغه خطبه۲۲۴)

🖤 شهادت مظلومانه مولی الموحدین امیرالمومنین علیه السلام بر همه شیعیان و امام زمان (عج) تسلیت باد.