آنانکــه بـــا نـــام اسلــــام نــان خوردند
باید بدانــنــد کــه آبــــروی خـودبـردنـد
شما که هــرگز نمی توانید به مردم دنیا.

بشناسانیداسلامی‌که‌می‌گفت‌رسول‌خدا
لا اقل بـــه جهانــــیان ثابــــت کنــــید
که  جز دروغ چـــیــــزی نــــمی گوئید
آبـــروی مسلمـــــانان را شــــما بــردید
حقی که قـرآن برشمــــا داشت خوردید
آری فرزنــــــــدان هریـــــــک از شـــــما
سرکشـــــیدند خــــون پاک شــــــهدا را
حـال چـــه گویـــم به فـــرزندان خـــود
گویم‌اشتباه‌کردم‌درگذشته‌از آن برخورد
گفــت روزی مـــعلـــم مـــن به‌من چنین
روزی می برند آبـــروی دین را بـــا دین
رحمت به روح پـــاک تـــو ای آمـــوزگار
ثابت کرده حرف تــو را به من روزگـــار
حال که سالهای‌سال از آن روزها گذشته
میبـینم سخنـــت را که همــه جا نوشته
در گوشـــــه گوشــــه های شـــــهر مـــا
میتوان دیـد آن سخــــن زیــــبای تو را
عــده ای نـــادان و نـــا آگــــاه پســــت
راه و رسمشان همچون معاویــه هست
هر چه آنان بامـــردم آن دوران کــــردند
عده‌ای با غرضی امروز هـــمان را کردند
آب در کوزه و ما تشـــنه لب هــــستیم
چون‌به‌دست‌خودلب‌های خود را بستیم
هـر فریــــادی که در گلــــو خـــفه شود
سرانجام روزی کسی آن را می شـنوند
غم مخــــور ای مسـلمان خستگی‌ناپذیر
روزی هر یک از آنان مـــی شــوند اسیر
اسلام زنده اســــت و زنده می مـــــاند
اسلام‌دینی‌است‌که‌چوخورشیدمی تابد
کس ندیده خورشیــــد زیـــر ابر مانـــد
عاقبت هر ابـــــری یــــارود یــــــا بارد

شاعر: مجیدبختیاری
(مجد)