کدام مـــســئولی خبردارد ز درد و رنج ما
چون او بالا نـــشــــیند کجا بیند پایین را
اگر مسئولی بنشیند بر سر ســــــفــــره ما
پذیرایی کنیم از او کجا بـــیـــــند فردا را
که فردا چه خواهد خورد صاحـــــبـــخانه
به احترام میهمان هر چه داشـــــته آورده
غذای کدخدای ده گر بسیارساده بـــــاشـد
رعایای ده همچـواو زنـدگیشان می بـاشـد
او هرگز خود را جدا نمـی بیند از مردم ده
ولی آیا بعضی مسئولین هم دارنداین‌ایده
آیا مسئول از بالا می بـــــیند مــــــــردم را
آیا در کوچه و بازار سخن می گوید با آنها
اگر گویند روزی آید لباسی نو می پوشــید
اگر پرسد از سختیها حقیقت را نمی‌گوئید
چو می ترسید نمی گویــــد حــــــــرف دل
یا می ترسد یا می گوید بدترمیشودمشکل
علی(ع) جانم به قربان پینه های دست تو
که خود چاه می کندی‌به‌مردم‌میگفتی‌از تو
فقیران را هرگز از یاد نمــــــــی بـــــــــردی
برای آنان در شب هر‌چه لازم بود می بردی
کمرت خم شد ندانـــــستند قــــــــــدر تو را
ندانستند قدر دانشـــــــمـــــندی چون تو را
جهان امروز فهمید مقام مـــــــــــولای ما را
ولی باز دشمنانش رها نمی کــــنـــــند او را
غریبه هستـــــــند با داماد رســــــــــول الله
کسی که قرآن گفته از او بارها و بـــــــارها
بیایید یاد گیریم خطبه های امیرمومــــنان
چه می‌گفت آن زمان‌بکارگیریم‌در این زمان
هزاران سال بگذرد باز بــــکــــار آیــــــــــــد
خدایا کاری کن هر مسئول این را بفهـــــمد
نهج البلاغه را یکبــــــار باید بخوانیــــــــــد
اگرخواهیددرراه‌جمهوری‌اسلامی‌قدم‌بردارید
دستــــورات امیرمومنان را بخاطر بسپارید
بعد از آن نام جمهوری اسـلامی را ببریـــــــد
قضاوتهای او را کی کجــــــــــا باید دیـــــــد
اگرباشدکم است‌ورنه‌نبایداینهمه پرونده‌دید
هزاران راهنما داریم به یاری خداوند یکتـــا
چرا باید سرگردان باشـــــیم هر یک از مــــا

استادمجیدبختیاری
(مجد)

انتهای پیام/