امام صادق علیه السلام فرمود: من در معیت پدرم به مجلس هشام_بن_عبدالملک در شام وارد شدیم. او بر کرسی خلافت نشسته بود. نظامیان و نزدیکانش در اطراف وی برپا ایستاده بودند. در دیدگاه خلیفه، هدفی برای تیراندازی قرار داشت و بزرگان قومش در حضور وی تیراندازی می کردند. به محض آنکه وارد مجلس شدیم، از پدرم خواست که با شیوخ عرب تیراندازی کند.

حضرت فرمود: من پیر شده ام، ممکن است مرا معاف بداری؟
او قسم یاد کرد غیرممکن است و به یکی از شیوخ بنی امیه اشاره کرد که کمانت را به امام باقر بده!
پدرم ناچار کمان را گرفت. تیری در آن گذارد و رها کرد. #تیر در وسط هدف نشست. سپس تیر دیگری گرفت و آن را روی تیر اول نشاند. و آن را شکافت و خلاصه چند تیر روی هم زد.
این قدرت تیراندازی و هدف گیری، هشام را مبهوت و پریشان خاطر ساخت.
به امام باقر علیه السلام عرض کرد: مهارت شما از تمام تیراندازان عرب و عجم بیشتر است و سپس آن حضرت را به سریر خود دعوت کرد. از جا برخاست، دست در گردن پدرم انداخت و او را طرف راست خود نشاند. آنگاه دست به گردن من انداخت و مرا در سمت راست پدرم نشاند و به امام باقر گفت: این تیراندازی را از چه کسی و در چه مدتی آموخته اید؟
حضرت فرمودند: می دانی که اهل مدینه مسابقات تیراندازی به پا می کردند و با علاقه در آن شرکت می نمودند. من نیز در ایام جوانی به این کار علاقه داشتم و در آن وارد بودم و سپس ترک کردم. اکنون که از من خواستی، به روزگار جوانی برگشتم و تیر انداختم.
هشام گفت: من هرگز تصور نمی کردم کسی باشد که این طور تیراندازی کند! آیا فرزند شما جعفر نیز مثل شما تیرانداز است؟
حضرت باقر علیه السلام فرمودند: ما همه وارث کمالات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هستیم.

📚منبع : وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۲۳۱٫