شهید عبدالمجید شعیری یازدهم آذر ۱۳۵۰ در خانواده ای مذهبی در شهر کرمانشاه چشم به جهان گشود ایشان در منزلی که دائما در آن فعالیت های انقلابی و در جوی انقلابی و مذهبی پرورش یافت و نیز شهیدانی چون سعید جعفری، سید جمال الدین حائری زاده، آیت شعبانی و مرتضی شریفی و دیگر شهدای بزرگواری که نام بردن آنها در اینجا امکان ندارد همواره در منزل پدر این شهید در فعالیت های مذهبی شرکت می کردند که ایشان با همین عناصر انقلابی و مذهبی از بدو تولد برخورد داشته اند و روحیه اسلام دوستی و دینی ایشان از همان دوران طفولیت شکل گرفت.
شهید از سن شش سالگی در راهپیمایی های عید فطر و تاسوعا و عاشورا همراه مادر بزرگوارشان شرکت می کرد. در مدرسه نیز از شاگردان ممتاز و فعال انجمن اسلامی مدرسه بوده اند او در سن ۱۲ سالگی دوبار با شهید حاج علی اصغر سیبی به جبهه منطقه غرب کردستان رفت و از همین دوران بود که آرزوی شهادت تمام ارکان وجودش را فراگرفت.

عبدالمجید علاقه زیادی به ائمه اطهار داشتند و به همین علت و با عمر کوتاه خود ۱۳ الی ۱۴ بار به آستان قدس رضوی مشرف شد و نیز علاقه شهید به ائمه اطهار به خصوص سالار شهیدان و امام رضا (ع) و سایر ائمه وصف ناپذیر است و از پیروان راستین امام امت بود و همواره سفارش می کردند که در راه امام قدم برداشته شود و در پی اصرار زیاد بلاخره موفق به جلب موافقت پدر شده و به این ترتیب به آرزوی دیرینه خود که اعزام به جبهه و شهادت بود رسید و در تابستان ۱۳۶۷ به منطقه اعزام شد و در تابستان ۱۳۶۷ پس از ۴۵ روز که در منطقه حلبچه بودند پس از یک مرخصی کوتاه مدت به اردوگاه تیپ نبی اکرم (ص) مراجعه کردند و درخواست مرخصی مجدد را نپذیرفت و با شروع عملیات مرصاد همراه گروهی از رزمندگان مخلص به اسلام آباد غرب رفت و به آرزوی دیرین خود رسید و در روز پنجم مرداد ۱۳۶۷ مطابق با روز عید قربان خود را قربانی اسلام کردند و لقا الله پیوستند.

یادش گرامی و راهش پر رهرو