دیروز چهار وزیر پیشنهادی کابینه که از جمله وزرای مهم دولت سیزدهم محسوب می‌شوند، از برنامه خود دفاع کردند.

نظرات درباره رای اعتماد و عدم رای اعتماد به وزرا درحالی هر روز جدی تر می‌شود که هنور برخی اعتقاد دارند، حداقل سه الی چهار وزیر از راه یابی به کابینه باز خواهند ماند.

وقتی به صورت موشکافانه به این مسئله می‌پردازیم می‌بینیم که عدم تخصص لازم و ناپختگی برخی از وزرا کار را برای آنها سخت کرده است یعنی به گفته برخی از نمایندگان اینکه وزیر پیشنهادی یک روز کار اجرایی نداشته باشد به هیچ وجه برای مجلس قابل پذیرش نیست.

البته در کنار این موضوعات سوابق گذشته و برخی از رفتارهای وزرای پیشنهادی هم مزید بر علت بوده و سطح رای آوری آنها را در مجلس کاهش داده است.

در این میان هم هستند وزرایی که دست پُر به مجلس نیامده و برنامه‌هایشان به گفته برخی از نمایندگان کپی پیست از برنامه‌های کلان بوده و تنها یکسری اهداف را مطرح کرده‌اند و در دادن راهکارهای مناسب طفره رفته اند.

البته این پایان کار نبوده و حتی برخی از کمیسیون‌های مجلس هم در زمان ارائه گزارش برنام‌ های برخی از وزرا تاکید داشته‌اند که کمیسیون مربوطه شان با برنامه های برخی از وزرا مخالفت کرده اند.

با همه این تفاسیر باید منتظر ماند و دید که تا روزهای آینده، یعنی روز سه‌شنبه – روز رای اعتماد به وزرا – چه سرنوشتی برای این وزرا رقم خواهد خورد البته لابی گری هم همواره در رای آوری برخی وزرا نقش داشته و بعید است از این فرآیند برای کسب رای اعتماد تا روزهای آخر استفاده نشود.

البته این را هم باید گفت که برخی از نمایندگان هم معتقدند تمامی اعضای کابینه رای لازم را کسب خواهند کرد.