دکتر طریقت با اینکه از خانواده ای متمول بود، اما با زحمت بسیار و با درامدی که از شاگردی مترو در آلمان کسب می کرد در سالهای قبل از انقلاب اسلامی در آلمان غربی آن زمان ، درس خواند و به مراتب بالای تخصص رسید و در این راه آنقدر پیشرفت که بلافاصله به استخدام دانشگاه درآلمان در آمد.

اما ایمان سرشار او و دلبستگی بی حد او به امام رضوان الله تعالی علیه و انقلاب اسلامی ، او را از موقعیت های جذابی که در آلمان داشت رهانید و به ایران اسلامی بازگردانید و در همه صحنه های انقلاب اسلامی از جنگ تا پس از با مجاهدتی خستگی ناپذیر ورویکردی عدالت محور و علاج جویانه به خدمت به محرومین پرداخت.

تلاشهای او در اصلاح ساختار ساختار تامین اجتماعی و استیفای حقوق کارگران ، طراحی مدل خدمت به مددجویان کمیته امداد و اجرای عملیاتی نظام ارجاع ، در مبارزه با فساد ، در اصلاح و تنقیح قوانین نظام سلامت و بالاخره در ترویج طب ایرانی کارنامه ای پرافتخار برای او در خدمت به انقلاب اسلامی رقم زده که اینها تنها شمه ای از آن همه تلاش است.

دکتر طریقت مرد دوربین و چاپلوسی نبود . او هر جا باری را در دفاع از انقلاب و محرومین بر زمین می‌دید متواضعانه بر کمر می‌گرفت و درگذشت نابهنگام او نیز در همین راه بود .فقدان این مرد بزرگ بسی سخت است . انشالله خدای متعال با اولیای طاهرینش محشور فرماید و بر علو درجاتش بیفزاید.
✍دکتر لنکرانی