بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

دلبرگی از خاطره ویژه ی  سالروزفتح خرمشهر (۳ خرداد۱۳۶۱ه.ش)

باد در جسم سوراخ شده‌ات، از چنگال کثیف بعثیان می وزید و بر آتش کینه متجاوزان دامن می‌زد اما تو همچنان ققنوس وار از میان نخل های سوخته و خانه‌های ویران شده، به حیات جاودانه ات ادامه می‌دادی. چه زیبا ایستادگی کردی! سقف خانه هایت با کوچه ها یکسان شد، کوچه ها به موج خون نشست وبا خیابان ها یکی شد.

صدای به هم خوردن سیلاب ایستادگی ات با ویرانه ها هنوز عرق شرم بر پیشانی تاریخ می‌نشاند.هنوز کودکان بی‌سر پناهت از آوار، خواب ندارند.هنوز دیوارهای آجری ات جای پنجه اشغال، بر تن دارند.هنوز سنگفرش خیابان هایت، بوی شهادت می دهد. هنوز از زیر آوار هایت، صدای کودکان معصومت،به گوش می رسد.اما تو به همین خلاصه نمی‌شوی. تو شهری در آسمانی و فقط نامت بر زمین مانده است.چه بسیار پرستوهایی که تو پروازشان آموختی وچه فراوان شقایق ها که تو در دامان خون رنگ خود پروراندی وتو همچنان مانند دیواره های یک تمدن کهن، باقی مانده ای وافتخار میهن وتمدن سرخ مایی. بمان تا همیشه ی اعصار،ای خونین شهر.

به امید فتح خرمشهر های دیگرجهان اسلام به ویژه قدس شریف .