کمتر روزی است که شهروندان کرمانشاهی، اخبار تلخ یک یا چند سرقت، زورگیری و یا درگیری را نشنوند و یا نبینند.
بعنوان مثال ۲ روز گذشته منزل یکی از همسایه های ما در روز روشن، مورد سرقت قرار گرفت و همان روز دوست دیگری خبر سرقت دیگری را به من داد و دوست دیگر، خبر از درگیری و مجروح شدن برخی از اعضای خانواده اش در یک درگیری بر سر نحوه رانندگی را اعلام کرد.
در کوچه ما کمتر خانه ای را می توان یافت که مورد سرقت قرار نگرفته باشد و چند شب پیش هم آموزشگاه این کوچه مورد دستبرد سارقان قرار گرفت.
در این سالها، بارها دزد به منزل خود ما نیز زده است به گونه ای که دیگر حوصله و امید به کلانتری رفتن و گزارش به پلیس را نداریم.
اخبار مربوط به کیف قاپی، موبایل قاپی، زورگیری، سرقت خودرو و یا قتل که انتشار تصاویر برخی از آنها در شبکه های اجتماعی باعث جریحه دار شدن احساس مردم هم شده است کم منشر نمی شود و این موضوع نگرانی آنها را در پی داشته است.
این مطلب سیاه نمایی نیست بلکه واقعیت تکان دهنده ایست که با آن روبرو هستیم و فراوانی این وقایع تلخ و سرقت های خرد و کلان آنقدر هست که دیگر نمی توان از آن چشم پوشی کرد چراکه باعث افزایش احساس ناامنی در جامعه می شود.
بنا بر اعلام مدیرکل زندانهای استان کرمانشاه، ۲۹ درصد جمعیت زندانیان استان را سارقان و ۲۵ درصد دیگر را معتادان تشکیل می دهند و این یعنی آمار سرقت در استان که بیشتر آن در مرکز استان اتفاق می افتد بالاست.
بر اساس همین آمار مدیرکل زندانهای استان، حدود ۷۰ درصد زندانیان استان کرمانشاه هم زیر ۴۰ سال دارند و این یعنی باید مسئولان برای اشتغالزایی و بهبود وضع معیشت مردم و بویژه جوانان چاره اندیشی کنند.
هرچند به اعتقاد کارشناسان، یکی از علتهای اصلی این افزایش سرقت ها و جرائم مشابه، مشکلات اقتصادی و معیشتی جامعه است اما در این میان مردم انتظار دارند دستگاههای مربوطه و بویژه نیروی انتظامی، اقتدار بیشتری از خود نشان دهد و با هوشیاری و عملکرد قویتر، به این وضعیت ناخوشایند پایان دهد و در صورت نیاز در این زمینه از ظرفیت بسیج هم استفاده شود.
ایجاد امنیت و احساس امنیت شهروندان یکی از اساسی ترین و ضروری ترین نیازها و حقوق آنان است که مسئولان می بایست به این مطالبه بسیار مهم پاسخ دهند.